Versus coffee-drinks Evia Greece
Versus coffee-drinks (interior architecture)
Μελέτη – σχεδιασμός και επίβλεψη αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης και φωτισμού του εσωτερικού ισογείου ενός καφέ μπαρ στην Εύβοια. Πρόκειται για έναν επιμήκη χώρο 68 τ.μ., με άλλα 23 τ.μ. εξυπηρέτησης και υγιεινής. Η οργάνωση της κάτοψης του στηρίζεται σε μια ελεύθερη γεωμετρία δυναμικών τεθλασμένων νοητών αξόνων. Η Λιτότητα, η αφαίρεση, η καθαρότητα, η σαφήνεια, η λειτουργικότητα και η εργονομία είναι οι βασικότερες από τις αρετές που χαρακτηρίζουν την όλη συνθετική φιλοσοφία που ακολουθήθηκε. Τόσο οι σχεδιαστικές αποφάσεις όσο και οι επιλογές των υλικών, στην πλέον και κατά το δυνατόν φυσική τους μορφή, τα ουδέτερα χρώματα και οι υφές τους, αποπνέουν μια έντονα γλυπτική κυβιστική πλαστικότητα, αποδίδοντας έτσι μια μυστηριακή προοπτική αναδόμησης του χώρου. Πρισματικοί τραπεζοειδείς μονολιθικοί όγκοι << θραύσματα >> έρχονται να δομήσουν πάγκους, νησίδες και τα κενά μεταξύ τους, δημιουργώντας χοάνες κίνησης και εστίες σύχνασης και επικοινωνίας. Το οπτικό τους ενδιαφέρον ενισχύεται αφενός χρωματικά με το συνδυασμό μαύρου / λευκού και αφετέρου φορμαλιστικά καθώς εισχωρούν βιαία με αινιγματικά ακανόνιστο τρόπο στα επίπεδα που τέμνουν. Επιπρόσθετα δημιουργούν ένα δυνατό διάλογο αντιθέσεων σε σχέση με τον ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο αιωρούμενο όγκο της πλάτης του μπαρ και την φωτιζόμενη εμφατικά στενόμακρη κάβα του. Η πλήρης κάλυψή τους αποκλειστικά με ομοιογενή υλικά που έχουν μορφοπλαστικές ιδιότητες θερμοσχηματισμού, φανερώνει την έντονη διάθεση για ενιαίες στιλπνές επιφάνειες χωρίς αρμούς και ματίσεις. Η ίδια διάθεση φαίνεται να αποτελεί τον κανόνα και στην εφαρμογή του δαπέδου, αυτή τη φορά με την επιλογή του ρητινικού τσιμεντοειδούς επιχρίσματος σε γκρι ματ απόχρωση για την επένδυσή του, που συνεχίζει στο ψηλότερο επίπεδο οριοθέτησης του ενιαίου καθιστικού περιμετρικού χώρου, προσδίδοντας στο σύνολο του μια μπρουτάλ βιομηχανική αισθητική υφή. Η χρήση από την άλλη του ξύλου, άλλοτε μασιφ και άλλοτε καπλαμά στο φυσικό της οξιάς, για κατασκευές, επενδύσεις και εξοπλισμό (σκαμπό), γίνεται επιτακτική μέχρι να αποδοθεί η αναγκαία εκείνη οικειότητα και το απαιτούμενο ύφος της λειτουργίας στο χώρο. Η αφηρημένη πουριστική λογική που ακολουθείται εφαρμόζεται σε κάθε κλίμακα και στάδιο μελέτης, με αποτέλεσμα οι ειδικές κατασκευές του καναπέ, των τραπεζιών, των χαμηλών κυβικών σκαμπό και του επιτοίχιου γλυπτού να εναρμονίζονται απόλυτα στο χώρο. Η μελέτη διάταξης, τοποθέτησης και επιλογής των φωτιστικών, γίνεται με γνώμονα την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία σε πλήρη συνοχή με την κάτοψη. Πρωταγωνιστικό δε ρόλο, λαμβάνει η επιμήκης στραμμένη κεντρική εσοχή φωτισμού και η ένταση που αυτή προσδίδει σε μία οροφή απόλυτα επίπεδη. Τέλος ο διαμπερής προσανατολισμός του προϋπάρχοντος κελύφους, βοήθησε ιδιαίτερα στο χειρισμό του φυσικού φωτός της ημέρας, προσφέροντας τη δυνατότητα διάνοιξης ενός κάθετου μικρού ανοίγματος στο βορά, σε αντιδιαστολή με το νότο όπου βρίσκεται η κύρια είσοδος και τα συρόμενα γυάλινα panels.